ent. flt.
nominativ jiekŋa jieŋat
akkusativ jieŋa jieŋaid
genitiv jieŋa jieŋaid
illativ jikŋii jieŋaide
lokativ jieŋas jieŋain
komitativ jieŋain jieŋaiguin
essiv jiekŋan
Eanet sojahanhámit →

jiekŋa (subst.)

ent. flt.
nominativ jiekŋa jieŋat
akkusativ jieŋa jieŋaid
genitiv jieŋa jieŋaid
illativ jikŋii jieŋaide
lokativ jieŋas jieŋain
komitativ jieŋain jieŋaiguin
essiv jiekŋan
Eanet sojahanhámit →
jiekŋa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • jiekŋa subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

jiekŋa lea vejolaččat dán sáni hápmi:

jiekŋa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • jiekŋa subst. ent. nominativ